Hester en Stan zijn dolgelukkig met de geboorte van hun dochtertje Sanne. Gelukkig is de hele bevalling goed gegaan en kon Sanne gewoon thuis geboren worden.
Stan is al helemaal door het dolle heen. Hij denkt bij zichzelf:
*Gelukkig een meisje, nu hoeven we daar al geen extra moeite meer voor te doen. Nu hopen dat je een klein nerdje wordt!*
*Gelukkig een meisje, nu hoeven we daar al geen extra moeite meer voor te doen. Nu hopen dat je een klein nerdje wordt!*
De volgende dag staat Dina al meteen voor de deur.
'Ik hoorde dat hier een klein wondertje was geboren vannacht! Dat moet ik natuurlijk meteen komen bekijken!'
'Ik hoorde dat hier een klein wondertje was geboren vannacht! Dat moet ik natuurlijk meteen komen bekijken!'
'Sssst, ze slaapt wel!' zegt Stan terwijl hij vol trots zijn dochtertje aan Dina laat zien.
'Ach wat een schatje is het toch, ik zou haar zo mee naar huis nemen!' zegt Dina.
'Als je het maar laat!' lacht Stan.
'Ach wat een schatje is het toch, ik zou haar zo mee naar huis nemen!' zegt Dina.
'Als je het maar laat!' lacht Stan.
Sanne is een gelukkige baby. Sanne slaapt vooral heel veel en af en toe huilt ze omdat ze de fles wilt. Stan en Hester mogen niet klagen.
Op een nacht, als Hester thuis komt van het werk, wilt ze met Stan praten.
'Lieverd, we wonen nu met z'n drieën in dit kleine huis. Ik wil graag meer kinderen van jou, maar dat gaat hier nooit passen! Zullen we verhuizen naar een groter huis?'
'Lieverd, we wonen nu met z'n drieën in dit kleine huis. Ik wil graag meer kinderen van jou, maar dat gaat hier nooit passen! Zullen we verhuizen naar een groter huis?'
Ergens had Stan deze vraag al wel verwacht. Hij besluit om open kaart te spelen met Hester.
'Lieverd, ik kan niet verhuizen... Ik ben uitgekozen om een Legacy familie op te richten op deze kavel. Onze Sanne is nu mijn erfgenaam. Ze zal hier ook altijd blijven wonen, mits ze een nerd is, net als ik. Wanneer Sanne straks een zoon zal hebben, zal hij de nieuwe erfgenaam worden. Zo zal het doorgaan, tien generaties lang... Ik had het je veel eerder moeten vertellen!'
Met deze woorden moet Hester het doen en ze besluiten te gaan slapen.
'Lieverd, ik kan niet verhuizen... Ik ben uitgekozen om een Legacy familie op te richten op deze kavel. Onze Sanne is nu mijn erfgenaam. Ze zal hier ook altijd blijven wonen, mits ze een nerd is, net als ik. Wanneer Sanne straks een zoon zal hebben, zal hij de nieuwe erfgenaam worden. Zo zal het doorgaan, tien generaties lang... Ik had het je veel eerder moeten vertellen!'
Met deze woorden moet Hester het doen en ze besluiten te gaan slapen.
De volgende ochtend komt Hester terug op het gesprek van die nacht.
'Stan, ik begrijp je verhaal niet helemaal. Maar als jij hier zal moeten blijven wonen, zal ik bij je blijven! Ik zal je altijd steunen.'
'Stan, ik begrijp je verhaal niet helemaal. Maar als jij hier zal moeten blijven wonen, zal ik bij je blijven! Ik zal je altijd steunen.'